Wojewoda kijowski został pochowany w podziemiach klasztornej cerkwi pw. Zaśnięcia Matki Bożej w ufundowanym przez siebie klasztorze.  Pomnik nagrobny, wykonany w stylistyce sztuki łacińskiej, znajduje się na południowo-zachodnim filarze cerkiewnej nawy i składa się z trzech części. W partii środkowej widnieje figura fundatora w ozdobnej zbroji  i  z buzdyganem w dłoni. Rzeźba została wykonana z szarozielonego alabastru, a płyta za popiersiem z czarnego marmuru. Centralną część nagrobka po bokach zdobią woluty zza których wystają drzewce z proporcami. Po obydwu stronach gzymsowania wieńczącego centralną niszę znajdują się alabastrowe detale w formie tarcz, wokół których umieszczono inne elementy uzbrojenia. Powyżej znajduje się alabastrowe zwieńczenie z herbem Światołdycz (Kisiel).  Dolną część nagrobka tworzą dwie płyty z czarnego marmuru: górna  w języku polskim zawiera tekst wierszowanego lamentu wdowy, Anastazji z Bohuszewiczów Kisielowej, a dolna w języku łacińskim opiewa czyny i zasługi wojewody Adama Kisiela.  Monument  wykonany zapewne zaraz po śmierci wojewody został poważnie uszkodzony w czasie pierwszej wojny światowej, przez żołnierzy węgierskich, którzy obrabowali też trumnę i szczątki.  Jeszcze na początku naszego wieku pomnik był w bardzo złym stanie. Z inicjatywy Fundacji Dziedzictwa Kulturowego, w latach 2017‒2018, polsko-ukraiński zespół konserwatorów pod kierownictwem Andrzeja Kazberuka, przeprowadził kompleksowe prace konserwatorskie i restauratorskie pomnika, które sfinansowano z Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Miejsca Pamięci Narodowej za Granicą”.

Fotografia Michała Michalskiego, udostępniona przez Instytut Polonika.